Voorpret is dubbele pret !

 

Op skivakantie zit ik met mijn gezin in de gondel naar boven. Tegenover mij neemt een Duitse familie plaats: vader rechts, zoon van ongeveer 11 in het midden en moeder links.

 

Wij hebben het dalstation nog niet verlaten of de vader begint zijn familie te vertellen over zijn plannen voor de komende week.  Al snel gaat zijn verhaal over het eerst volgende uitstapje wat deze familie gaat maken. Over zo’n zes weken staat er een weekendje weg op het programma, maak ik op uit zijn verhaal. Met stijgend enthousiasme vertelt hij dat hij op die bewuste vrijdag zal zorgen dat hij op tijd thuis is, zodat hij nog tijd heeft om langs de bakker te gaan om lekkere vakantiebroodjes in te slaan. Wanneer ze aan het begin van die avond op de plaats van bestemming aankomen, hebben ze dan nog lekker de tijd om voor het eten met z’n allen te gaan zwemmen. Moeder en zoon knikken instemmend en geven een opsomming van alle spullen die dat weekend vooral niet vergeten moeten worden: zwemkleding, tennisspullen, wandelschoenen en de ipad! Vervolgens slaat vader zijn zoon geestdriftig op zijn knie en laat de jongen raden hoeveel weken na dit weekendje ze al op zomer vakantie gaan. Vader gebruikt hierbij vol enthousiasme zijn vingers om hardop af te tellen. ‘Dan nog maar tien weken! ’

Met stijgende interesse observeer ik deze familie. Mijn tijdelijke overburen hebben duidelijk heel veel voorpret! Het aanstekelijke enthousiasme van de vader bezorgt ook zijn zoon en vrouw veel plezier. Het model van de Innerlijke Familie helpt mij om de waarde van dit ogenschijnlijk alledaagse gesprekje te zien. Mijn innerlijke man is geneigd deze familie met kritische blik te bekijken: Een volwassen vent die luidkeels en op zijn vingers weken aftelt, best een beetje kinderachtig. Gelukkig is mijn innerlijke vrouw er ook en ziet zij innerlijke jongetjes die ideeën verzinnen en innerlijke meisjes die genieten van het samen verheugen op alles wat komen gaat.

Een beetje beschaamd denk ik terug aan mijn eigen voorbereidingen op deze skivakantie. Zgn geen tijd voor voorpret. Mijn innerlijke man had het veel te druk met het op tijd afronden van mijn werk en met alles wat verder nog geregeld moest worden.

Hoe leuk is het als je je eigen en andermans innerlijke kinderen de ruimte geeft om plannetjes te maken en zich te verheugen op grote en kleine leuke dingen. Die voorpret geeft je zo dubbel plezier en kost je niets extra’s ! Innerlijke mannen kunnen vervolgens helpen het te organiseren.

Met een uistekend humeur stappen wij boven aan de skipiste de lift uit. De zon schijnt en vanavond ga wij alvast plannen maken voor de volgende vakantie!